සෑම ආගමක්ම මිනිසාගේ ජීවිතයෙහි යහපත් පැතිකඩ ඔප් නංවා ගන්නට අවැසි මඟපෙන්වීම සපයයි. දේශනා ස්වරූපයෙන් මෙන්ම නිර්මාණාත්මක ස්වරූපයෙන්ද ආගම දහම මිනිස් ජීවිතය වෙත සමීපයි. බොදු බැති ගී, කැරොල් ගීතිකා, භජන් ගීතිකා, ස්තෝත්‍ර, ශ්ලෝක වැනි දේ තුළින් ආගම දහම කියැවෙන තැන් අපට මුණගැසේ. ආගමික පසුබිමක ලියැවුණු ගීතයක් පිළිබඳ අද ‘හදබැඳි ගීයෙන්‘ අපට කතා කරන්නේ දීපිකා ප්‍රියදර්ශනී පීරිස් ගායන ශිල්පිනියයි.
''ළමා වියේ සිටම මම ඇති දැඩි වුණේ ආගමික නැඹුරුවකින් යුතුව පරිසරයක. ගීත ගායනයට පිවිසුණේ ළමා වියේදීමයි. කුඩා දැරියක් ලෙස මම දහම් පාසල් අධ්‍යාපනය හැදෑරුවේ කළුබෝවිල ශ්‍රී සම්බුද්ධ ජයන්ති දහම් පාසලෙන්. හඬකැවීම් අංශයේ පෙරළියක් කළ දක්ෂ ශිල්පියකු වන අතුල රන්සිරිලාල් ගුරුතුමා එවකට මගේ දහම් පාසල් ගුරුවරයා ලෙස කටයුතු කළා. අධ්‍යාපන කටයුතු අතර අපි බොදු ගී පිළිබඳත් අවධානයක් දැක්වූවා.
සෑම වෙසක්, පොසොන් මාසයකම වගේම බෞද්ධ උත්සවවලදීත් අදටත් රට පුරා අසන්නට ලැබෙන මොහිදීන් බෙග් මහතාගේ ගීතවලට මම කුඩා කාලයේ සිටම අතිශයින් ම ප්‍රියයි. ඔහු අන්‍යාගමක; අන්‍ය ජාතියකට අයත් පුද්ගලයකු වුවත් මේ ගීතවලට ඉටුකරන සාධාරණය, ඔහු ඒ ගීත ගායනා කරන බැතිබර බව ගැන විශාල ගෞරවයක් මගේ සිතේ ඒ කුඩා වයසේදීම ඇති වුණා. කිසිදා දැක නැති ඒ අපූරු සංගීත ශිල්පියා පිළිබඳ මගේ සිතේ තිබුණේ විශාල ආදරයක්.
දැනට වසර අටකට පමණ පෙර ඒ අපූරු ගායකයාගේ පුතු ඉෂාක් බෙග් සමඟ මම මගේ හිතේ තිබූ ඒ හැඟීම් පැවසුවා. ඔහුගේ පියා පිළිබඳ මම දැක්වූ අදහස් ගැන ඔහු බොහෝ සතුටට පත්වුණා. ඔහු සමඟ බොදු ගීයක් ගයන්න අදහසක් ඇති වුණේ ඒ දිනවල. අද වන විට මගේ පමණක් නොවෙයි මුළු ලෝකයේ ම අත්දැකීමක් බවට පත් වී තිබෙන මේ ගීතය නිර්මාණය කරන්න මූලික පසුබිම සූදානම් වුණේ මෙයට වසර අටකට පමණ පෙර එදා ඉෂාක් සමඟ සිදු කළ කතාබහේ දී.
මේ ගීතයෙහි පද වැල ලියා තිබෙන්නේ රඹුකන සිද්ධාර්ථ හිමියන්. 2015 වසරේ උන්වහන්සේ මේ ගීතය ලියද්දී ලෝකය අද දවසේ මුහුණ පා ඇති දරුණු වසංගත අර්බුදයට මුහුණ දී තිබුණේ නැහැ. උන්වහන්සේ අතින් එදා ලියැවුණු ඒ වචන තුළ ඇත්තේ අනාගතය දැකීමක්.
බුදුහිමි මතකය අමතක වී යන කාලය එළැඹී ඇතැයි සිතේ
දෙනෙත් ඒ කඳුළැලි පිස දා පවසමින් කල්ප විනාශය ළඟම ඇතේ
ඇත්තටම ඒ වචන ලියැවී වසර කීපයකට පසු කල්ප විනාශය වැනි නපුරු උපද්‍රව රැසකට අද මුළු ලෝකයම මුහුණ දී සිටිනවා. මේ පදවැල මගේ අතට ලැබෙන විට මේ ගයන්නට සූදානම් වන්නේ එබඳු බියකරු අත්දැකීමක් විඳින්නට ආසන්නයේ තබා ගෙන බව මට සිතුණේ නෑ. වසර ගණනාවකට පෙර සිට හදවතේ ලැගුම් ගත් අපූරු බොදු බැති ගී ගොන්න තුළට මොහිදින් බෙග් නමැති ඒ ගායකයාගේ හඬට සමීප ඔහුගේ පුතු සමඟ ගයන මේ ගීය එක් වෙයි කියන හැඟීම මිස එය අත්දැකීමක් තරම් සමීපව දැනේ යැයි කියා මට සිතුණේ නෑ.
සොබාදහමට නොයෙක් ආකාරයෙන් හානි කරමින් අප පැමිණි ගමනේ, එක්තරා කඩඉමක සොබාදහම අපට දරාගන්නට බැරි ආකාරයේ දඬුවමක් දෙනවා. අප කළ දේ අපට පල දෙමින් තිබෙනවා. ඒ නිසාමයි බෞද්ධ දර්ශනය ඇතුළු සෑම ආගමකම හරය සර්වකාලීන වන්නේ. සෑම ආගමකින්ම පවසන්නේ වඩාත් යහපත් දේ පමණක් සිදුකරන ලෙස. යහපත් දේ සිදු කළ විට යහපත් ප්‍රතිඵල ද අයහපත් දේ සිදු කළ විට අයහපත් ප්‍රතිඵල ද අපට ලැබෙන බව සෑම ආගමකින්ම උගන්වනවා. වර්තමානයේ අප භුක්ති විඳින්නේ අප විසින්ම සිදුකළ යම් යම් අයහපත් දේවල ප්‍රතිඵල.
ගී පද මාලාව ලියන මොහොතේ වත් ඒ ගීතයට සංගීතය යොදන මොහොතේවත් එය අප ගයන මොහොතේවත් අප නොවිඳී ගීතයේ යථාර්ථය අද අපි විඳිමින් සිටිනවා. ඉතින් මේ අප විඳිමින් සිටින්නේ අප නොදැන හෝ දැන සිටි දෙයක්. දැන සිටියා නම් වළක්වා ගන්නට හැකියි කියන කියමන ඇතැම් විට සත්‍යයක්. තවත් විටෙක එය ක්‍රියාත්මක කිරීම පහසු දෙයක් නොවෙයි. මේ ගීතය මේ මොහොතේ මට සහ මේ ගීතයට සම්බන්ධ වූ අනිත් සියලු දෙනාට පමණක් නොවෙයි මුළු මහත් ලෝකයටම පොදු අත්දැකීමක්. ඒ අත්දැකීම තුළ අපට ඉගෙන ගන්නට බොහෝ දේවල් තිබෙනවා. සෑම ආගමකම ඇති යහපත් ඉගැන්වීම් තුළ ඇති යථාර්ථවාදී බව වටහා ගෙන ජීවත් වන්නට හැකි නම් අපට ලෝකය වඩාත් සුන්දර ස්ථානයක් බවට පත් කරන්නට හැකිවෙයි.''
බුදුහිමි මතකය අමතක වී යන
කාලය එළැඹී ඇතැයි සිතේ
දෙනෙත් ඒ කඳුළැලි පිස දා පවසමි
කල්ප විනාශය ළඟම ඇතේ
සිවු බුදුවරු දෙසූ දහම් සාගරේ
පිහිනා යනු මැන හමුවේ නිවන් සුවේ
ඒ සදහම් කඳ මගහැර යන දා
සතර අපායේ ගිනි දලු දසත මැවේ
නවතනු නොහැකි දුක් ගිනි කන්දේ
බියකරු බව දෙසූ ලොව්තුරු බුදු සමිඳේ
පය පාමුල මම පාපිස්නක් සේ
වැඳ වැඳ සැනසෙමි යශෝදරාවන් සේ
ගායනය- දීපිකා ප්‍රියදර්ශනී පීරිස් සමඟ ඉෂාක් බෙග්
සංගීතය- රෝහණ වීරසිංහ
පද රචනය- රඹුකන සිද්ධාර්ථ හිමි
