අප මේ පවසන්නේ එල්ටීටීඊ ත්‍රස්තවාදී තර්ජන කොළඹ ඇතුළු ප්‍රධාන නගරවලට දැඩිව එල්ල වූ කාලයක වූ සිදුවීමක් ගැනය. අදින් දශක දෙකකට අධික කාලයකදී වූ මේ සිදුවීම අපට කියන්නට ඇති දේ බොහෝය.
එවකට යුද හමුදා රෝහල පිහිටියේ යුද හමුදා මූලස්ථානය පිහිටා තිබූ (දැන් ෂැංග්‍රිලා භූමිය) භූමියේමය. යුද හමුදා රෝහලට යෑමට සාමාන්‍ය ඇඳුමින් සැරසුණු කාන්තාවක් ආවාය. බැලූ බැල්මට ඇය සොල්දාදුවකගේ බිරියක හෝ සොහොයුරියක මෙන් පෙනිණි. ත්‍රස්තවාදී තර්ජන තිබූ හෙයින් හමුදා මූලස්ථානයට ඇතුළු වන සියලු දෙනා පුළුල් පරීක්ෂාවකට භාජන කෙරිණි. අනෙකක් තබා සපත්තු පවා ගලවා පරීක්ෂා කරනු ලැබීය. කාන්තාවද පරීක්ෂා කිරීම්වලින් පසුව හමුදා මූලස්ථානයට ඇතුළු වූවාය.
මඳ වේලාවකට පසුව හමුදා මූලස්ථානය භාර නිලධාරියාට හා ආරක්ෂාව බාරව සිටි අනෙක් නිලධාරීන්ට හා සෙබළුන්ට ඉහළ හමුදා නිලධාරීන්ගෙන් කැඳවීමක් ලැබුණි. කාන්තාවක තම තන පට අස්සේ අඹ ගෙඩි දෙකක් රැගෙන ආ බව ඔවුන් දන්නේ එවිටය. යුද හමුදා මූලස්ථානයේ ආරක්ෂාව මෙසේ නම් අනෙක් තැන්වලට යුද හමුදාව ආරක්ෂාව සලසන්නේ කෙසේද යන ප්‍රශ්නය පැන නැඟිණි. අඹගෙඩි සඟවාගෙන ආවේ හමුදා බුද්ධි අංශ නිලධාරිනියකි. බුද්ධි අංශ ආරක්ෂක කටයුතුවල යෙදුණේ ඒ තරම් සූක්ෂ්ම ලෙසිනි.”
රටක ජාතික ආරක්ෂාව නිසි පරිදි පවත්වාගෙන යෑමට නම් ඒ රටෙහි බුද්ධි අංශ නිසි පරිදි ශක්තිමත් කළ යුතු බවට ඇමරිකාව විසින් ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද්දේ පෙන්ටගනයට එල්ල වූ ප්‍රහාරයත් සමඟය. කරුණු එසේ වුවත් පසුගිය සමයේදී ජාතික ආරක්ෂාව යන්න මෙන්ම බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් අත්අඩංගුවට ගැනීම් කිසිදු වග විභාගයකින් තොරව සිදු කිරීම නිසා ජාතික ආරක්ෂාවට බලවත් තර්ජනයක් එල්ල විය. එහි වක්‍ර ප්‍රතිඵලයක් ලෙසින් පාස්කු ප්‍රහාරයද එල්ල විය.
ඒ තත්ත්වය එසේ වුවද යුද අත්දැකීම් මැනවින් ඇති නායකයකු ලබා දෙන නායකත්වය අනුව යමින් මේ වන විට ජාතික ආරක්ෂාව උදෙසා සමස්ත බුද්ධි අංශ නියාමනය හා බලගැන්වීම සඳහා ‘ජාතික බුද්ධි පනත’ (NIA) කෙටුම්පත් කිරීම සදහා කැබිනට් අනුමැතිය පසුගිය දා හිමි විය.
පනත ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ ආරක්ෂක රාජ්‍ය අමාත්‍ය චමල් රාජපක්ෂ මහතා විසිනි.
 |
| සයිබර් ආරක්ෂණ පනත කෙටුම්පත ඇතුළු කටයුතු සම්බන්ධයෙන් ආරක්ෂක ලේකම් මේජර් ජනරාල් (විශ්‍රාමික) කමල් ගුණරත්න මහතා කරුණු දැක්වූ අවස්ථාව |
එහි ප්‍රධාන අරමුණ වන්නේ මෙරට බුද්ධි අංශ ශක්තිමත් කරමින් අනාගත ආරක්ෂක තර්ජන වැළැක්වීම බව පසුගියදා එම පනත ගැන අදහස් දක්වමින් සම කැබිනට් ප්‍රකාශක අමාත්‍ය ආචාර්ය බන්දුල ගුණවර්ධන මහතා පැවසුවේය. ඒ අනුව නීති කෙටුම්පත් සම්පාදකයන් වෙත ජාතික බුද්ධි පනත් කෙටුම්පත සකස් කරන ලෙස උපදෙස් ලබා දෙන බව ද ඔහු කීය.
අනුමැතිය සඳහා ඉදිරිපත් කරන ලද කැබිනට් පත්‍රිකාවෙන් පෙන්නුම් කරනු ලැබුවේ බුද්ධි අංශ ක්‍රියාකාරකම් නියාමනය සඳහා ප්‍රමාණවත් නීතිමය විධිවිධාන නොමැතිකම හේතුවෙන් ඇතැම් බුද්ධි ක්‍රියාකාරකම් සීමා වී ඇති බවකි.
නව පනත මගින් අවශ්‍ය ප්‍රතිචාර, මාර්ගෝපදේශ හා නිර්දේශ ලබා දීමෙන් සහ රටේ ආරක්ෂක තත්ත්වය නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් ජාතික ආරක්ෂාව කළමනාකරණය කිරීමට බුද්ධි අංශවලට අවශ්‍ය බලය ලබා දෙන බව ද මෙහිදී අමාත්‍ය ගුණවර්ධන මහතා පැවසීය. විශේෂයෙන්ම මේ පනත හරහා බුද්ධි අංශ බලාත්මක කෙරෙනු ඇත. එම පනත කෙටුම්පත් කිරීමට නීතිපතිවරයාට යොමුකිරීමටත් කැබිනට් අනුමැතිය හිමි විය.
ඒ අනුව බුද්ධි අංශ නිලධාරීන්ට රාජකාරී වගකීම් පැවරීම, ඔවුන්ට මුක්තිය ලබාදීම, බුද්ධි අංශ වෙත නෛතික අවකාශ නිර්මාණ කිරීම ආදී අරමුණු ඇතිව මෙම පනත කෙටුම්පත් කෙරේ. මේ අනුව නිශ්චිත බලතල අනුව බුද්ධි අංශ ක්‍රියාත්මක කිරීමට නියමිත අතර බුද්ධි අංශ නියාමනය කිරීමටද නියමිතය.
අපේ රටට ජාතික බුද්ධි පනතක් අවශ්‍ය වූයේ ඇයි?
සේවා පනත ඇන හිටී
ලෝකයේ සෙසු බොහෝ රටවල බුද්ධි නිලධාරීන් හා බුද්ධි මෙහෙයුම්වල රහස්‍යභාවය රැකෙන්නේ රහස්‍ය සේවා පනත් මඟිනි. එහෙත් අපේ රටේ එවැනි පනක් නැත. ‘සේවා පනත‘ නමින් බුද්ධි නිලධාරීන් හා බුද්ධි මෙහෙයුම් ආරක්ෂා කරන්නට පනතක් ගෙන එන්නට වත්මන් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ලෙස කටයුතු කරද්දී උත්සාහ කළද 2015 ආණ්ඩු පෙරළියත් සමඟ එය ඇණ හිටියේය. එය ඉදිරියට ගෙනයන්නට යහපාලන ආණ්ඩුව කටයුතු කෙළේ නැත.
ඒ වෙනුවෙන් සිදු වූයේ බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් අත්අඩංගුවට ගැනීමය. එයට හේතුව වන්නට ඇත්තේ බුද්ධි අංශ කාර්ය ගැන ආණ්ඩුවේ ඇති නොදැනුවත්භාවය යැයිද වරෙක සමාජ විචාරකයින්ගේ මතය විය.
80 දශකය ආරම්භයට පෙර මෙරට ජාතික ආරක්ෂාව පිණිස ස්ථාපිත කර තිබුණේ ජාතික බුද්ධි කාර්යාංශය හෙවත් NIB ආයතනයයි. රටේ ආරක්ෂාව පිණිස හේතු වන කාර්යයන් මෙන්ම අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට අවශ්‍ය සහාය දෙමින් හා ප්‍රභූ ආරක්ෂාව හා අනෙකුත් ආරක්ෂක ජාලයන් උදෙසා කටයුතු කරන්නට එම කාර්යාංශයට හැකි විය.
හමුදා බුද්ධි අංශ ආරම්භය
එහෙත් එල්ටීටීඊ ත්‍රස්තවාදීන්ගේ බෙදුම්වාදී යුද්ධය ඇරැඹීමත් සමඟම එම බුද්ධි ඒකකය ප්‍රමාණවත් නොවීය. එම නිසා ජාතික බුද්ධි ප්‍රධානියකු මෙන්ම රාජ්‍ය බුද්ධි සේවයක්ද ආරම්භ කරන ලද අතර, ජාතික ඔත්තු සේවාවන් ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතට පත් කරන ලදි. ජාතික ඔත්තු සේවාවන් පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවෙන් ඉවත් කළද එහි සේවය කළේ පොලිස් නිලධාරීන්මය. ඒ සමඟම යුද, ගුවන්, නාවික ත්‍රිවිධ හමුදා බුද්ධි අංශද ආරම්භ කරන ලදි.
එය වෙනම ඒකකයක් යටතේ ස්ථාපිත කරන ලදී. මේ බුද්ධි සේවා ඔස්සේ රටේ සමස්ත ආරක්ෂාව සැලසුණාක් මෙන්ම එය ත්‍රස්තවාදය මුලිනුපුටා දැමීමට අවශ්‍යම සාධකයක් විය. විශේෂයෙන්ම යුද හමුදාවේ බුද්ධි අංශය මෙරට ස්ථාපිත වූ ප්‍රබලම බුද්ධි අංශයක් විය. ඒ අනුව තිස් වසරකට ආසන්න කාලයක් මෙරට ආරක්ෂාවේ කේන්ද්‍රස්ථානය වූයේ යුද හමුදා බුද්ධි අංශයැයි පැවසුවද වරදක් නැත. යුද හමුදා බුද්ධි අංශ කොතරම් සූක්ෂ්ම ලෙස කටයුතු කළේද යන්න අපි පළමුව දුන් උදාහරණය හොඳටම ප්‍රමාණවත්ය.
රටක භෞමික හා භෞතික ආරක්ෂාවේ සිට දේශපාලන, ආර්ථික, පාරිසරික, ස්වභාවික හා බලශක්ති සම්පත්, යටිතල පහසුකම් දක්වා යන සියල්ල රඳා පවතින්නේ බුද්ධි අංශ විසින් ලබා දෙන තොරතුරු අනුවය. ඊට අලුතින්ම එකතු වූ අංශ දෙක ලෙස හඳුන්වා දිය හැක්කේ පරිගණක හා සයිබර් ආරක්ෂාවය. ඒ සියල්ල ජාතික ආරක්ෂාවට අදාළය. ඊට මූලික හේතුව ත්‍රස්තවාදීන් තම ශක්තිය හා බලය ප්‍රදර්ශනය කිරීමේදී රටකට එරෙහිව ඒ ඕනෑම ක්ෂේත්‍රයකට හානි සිදු කළ හැකි වීමයි. එය මෙරට මෙන්ම විදේශීයන්හිදී පවා අප්‍රමාණ උදාහරණ සපයන්නට පුළුවන් සත්‍යයකි. විෂයෙන්ම පරිගණක හා සයිබර් ක්ෂේත්‍රන්ට එල්ල විය හැකි බලපෑමද, එම තාක්ෂණය අනුව ඔවුන් තම ත්‍රස්ත ක්‍රියා සිදු කරන්නට ඉඩ තිබීමද මෙහිලා විශේෂ අවධානය යොමු කළ යුතුය.
2001 වසරේ සැප්තැම්බර් 11 වන දින නිව්යෝක් නුවර ලෝක වෙළඳ මධ්‍යස්ථානයට හා පෙන්ටගනයට එල්ල කෙරුණු ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයෙන් පසු “අන්තර්ජාතික ජූරි කොමිසම” (ICJ) විසින් 2005 දී ගෝලීය කලාප සියල්ලම මෙන් නියෝජන වන පරිදි 8 දෙනෙකුගෙන් යුත් ලොව විද්වත් විශිෂ්ටයින්ගේ කොමිසමක් පත් කරන ලදී.
ඒ වෙනුවෙන් ඔවුහු ශ්‍රී ලංකාවද ඇතුළු රටවල් 40 ට වැඩි සංඛ්‍යාවක සංචාරය කරමින් දේශපාලන නායකයින්, රාජ්‍යාරක්ෂක අංශ හා බුද්ධි අංශ නිලධාරීන්, පොලිස් නිලධාරීන්, පරිපාලකයන්, නීතිඥයන්, වින්දිතයන්, ජන සමාජයේ ක්‍රියාකාරීන් ඇතුළු විවිධ පාර්ශවකරුවන් හමු වූහ. වසර 3 ක දීර්ඝ සමීක්ෂණයකින් පසුව 2009 වසරේදී ඔවුන්ගේ ඉතා සවිස්තරාත්මක වාර්තාව ජිනීවාහිදී ප්‍රසිද්ධ කළහ. එහිදී ශ්‍රී ලංකාව බුද්ධි අංශ හරහා සිදු කර ඇති මෙහෙය ඔවුහු අගය කළහ. ශ්‍රී ලංකාවේ ආරක්ෂාව රඳා පැවතියේ බුද්ධි අංශ නිසා බව ඔවුහු පෙන්වා දුන්හ. යුද්ධය අවසන් කරන්නට බුද්ධි අංශයන්ගේ ලැබුණු සහායද ඔවුන්ගේ ඒ වාර්තාව අනුව පැහැදිලි විය.
ඒ අනුව රටක බුද්ධි අංශ යන්න ජාතික ආරක්ෂාවේ කොඳු නාරටිය ලෙස හඳුන්වා දිය හැකිය. පසුගිය වකවානුවේ මෙරට බුද්ධි අංශ ගැන නිතර නිතර කතාබහට ලක් විය. විශේෂයෙන්ම බුද්ධි අංශ පාවා දීම ගැන දැඩි ලෙස එවක ආණ්ඩුවට දොස් නැ‍ඟෙන්නට විය.
බුද්ධි අංශ මෙහෙයුම යනු වෙනම රහස්‍ය ක්‍රියාදාමයකි. එය සෑම අයකුටම කළ හැක්කක් නොවේ. හමුදා බුද්ධි ක්‍රියාන්විතවලදී තොරතුරුකරුවෙකු මෙන්ම බුද්ධි නිලධාරියෙකුගේ රහස්‍යභාවය රැකගැනීම බුද්ධි නිලධාරීන්ගේ ක්‍රියාවලියේ මූලිකම අරමුණ වේ. නමුත් පසුගිය කාලයේ එය ලංකාවට වලංගු වූයේද යන්න ගැටලුවකි. ඇමරිකාව, චීනය, බ්‍රිතාන්‍යය වැනි රටවල ප්‍රබල බුද්ධි සේවා ක්‍රියාත්මක වන්නේ රටේ අවශ්‍යතාව මත නිසා එම බුද්ධි මෙහෙයුම් ගැන ආණ්ඩුවේ හෝ විපක්ෂයේ හෝ කිසිවකු ප්‍රශ්න කරන්නේ නැත.
නමුත් පසුගිය කාලයේ ලංකාවේ ආණ්ඩු මාරුවෙන් පසුව ගනු ලැබූ තීන්දු තීරණ නිසා බුද්ධි අංශ අමු අමුවේ පාවා දුන්නේය.
බුද්ධි නිලධාරියකු වෙනම ක්‍රමවේදයක් යටතේ පුහුණු කෙරේ. එම පුහුණුව ආරම්භ කළ මොහොතේ සිට එම සාමාජිකයා හඳුන්වන්නේ සංකේතයකිනි. බුද්ධි නිලධාරියා සතුව අභ්‍යන්තර මෙන්ම බාහිරද ඔත්තුකරුවෝ සිටිති. ඔවුන් හඳුන්වන්නේ වෙනත් නම්වලිනි. තොරතුරුකරුවන්ට මෙන්ම බුද්ධි නිලධාරීන්ටත් ව්‍යාජ හැඳුනුම්පත් රහස් බැංකු ගිණුම් ඇතුළු යටිතල පහසුකම් ලබාදී රහස්‍යභාවය උපරිමයෙන් රැකගැනීම සිදුවේ. එසේ ව්‍යාජ බැංකු ගිණුම් ව්‍යාජ හැඳුනුම්පත් සකස් කර ගැනීමට අවසර ඇත්තේ ඔවුන්ට පමණි. ඇත්තෙන්ම ඒවා සකස් කර දීමද සිදු කෙරේ. ඔවුන්ට අවශ්‍ය දීමනා ලබා දෙන්නේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ රහස්‍ය සේවා අරමුදලකිනි. එම ගිණුම් කිසිම විටක විගණනයට ලක් නොකෙරේ. එහෙත් පසුගිය පාලන සමයේ එම ගිණුම් විගණනයට ලක්කරන්නට උත්සාහ කිරීම එක් අතකින් කනගාටුදායක වන අතර බුද්ධි අංශ කලකිරීමටත් ඊටත් වඩා බුද්ධි අංශ පවත්වාගෙන යන්නටත් දැඩි අපහසුවක් විය.
යුද හමුදා සන්නද්ධ බුද්ධි බළකාය රහස්‍ය අරමුදල බුද්ධි අධ්‍යක්ෂවරයා යටතේ ඇති අතර එයින් කිසිවිටෙකත් තොරතුරුකරුවන්ට ගෙවූ ආකාරය හෙළිකරන්නේ නැත. නමුත් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසුව ඇමැතිවරුන් බුද්ධි අංශ විසින් තොරතුරුකරුවන්ට මුදල් ගෙවූ ආකාරය ගැන වාර්තා හෙළිකරන්නටද සූදානම් වීම බුද්ධි අංශ ගැන නොදැනීමටත් වඩා රට අනතුරකට හෙළි කිරීමකි.
ජාතික ආරක්ෂාව ගැන නොතැකූ ඔවුහු රහස් පොලිසිය ලවා ගිරිතලේ බුද්ධි අංශ කඳවුරට සීල් තැබූහ. එහිදී රහස්‍ය ලිපිලේඛන රහස් පොලිසිය විසින් ලබා ගන්නා ලදී. අවසානයේ හිටපු බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ මේජර් ජෙනරාල් අමල් කරුණාසේකර ඇතුළු නිලධාරීන් විසිඑකකට විලංගු වැටු‍ණේය. එසේම මේජර් ඩික්සන් රාජමන්ත්‍රී ඇතුළු බුද්ධි නිලධාරීන්ට ත්‍රස්තවාදීන් මරා දැමූ චෝදනාවට මරණීය දණ්ඩනය නියම කෙරිණි.
රටක බුද්ධි අංශ, ආර්ථිකය, විදෙස් සබඳතා, සන්නද්ධ හමුදා යන සිද්ධාන්ත හතර මතම ක්‍රියාත්මක වේ. ලෝකයම පිළිගන්නා මේ සිද්ධාන්ත හතරම දේශපාලනීකරණය වූ කල එය ජාතික ආරක්ෂාව බිඳ වැටෙන්නට හේතුවනු ඇත.
ශ්‍රී ලංකාවේ පසුගිය කාලයේ සිදුවූයේද එවැන්නකි. එහෙත් නව පනත මඟින් ඒ සියල්ල ආරක්ෂා කෙරෙනු ඇත. බුද්ධි අංශ යන්න ගැන පළමුව දේශපාලකයා දැන ගත යුතුය.
නව පනතින් ආරක්ෂාව
ඔහු දැනගත යුතු එකම දෙය නම් ‘ඒ ගැන මම කිසිවක් නොදනිමි‘ යන්න පමණි. එම නිසා දන්නා අයට ඒ කාර්යය කරන්නට ඉඩ දී නිහඬ විය යුතුය. ජනාධිපතිවරයා ඒ ගැන හොදින් දන්නා හිටපු හමුදා නායකයෙකි. ආරක්ෂක ලේකම්වරයාද එසේමය. එම නිසා ඔවුහු බුද්ධි අංශ අවශ්‍යතාව ගැන මැනවින් දනිති. නව පනත ගෙන එන්නේ ඒ නිසාය. අකර්මණ්‍ය වූ බුද්ධි අංශ යළි ගොඩ නැගීම පිණිසය.
ත්‍රස්තවාදය පිළිබඳ විශේෂඥයකු වන මහාචාර්ය රොහාන් ගුණරත්න වසරකට පමණ පෙර සිළුමිණ පුවත්පතටම ප්‍රකාශ කර සිටියේ ආරක්ෂක හමුදා බැරැක්කවලට සීමා කිරීම බරපතළ වැරැද්දක් බවයි. එමෙන්ම පසුගිය රජය මාර්ගබාධක හා පරීක්ෂා කිරීමේ ස්ථාන ඉවත් කිරීමද ආරක්ෂාවට ගැටලුවක් බවයි.
බුද්ධි අංශ සැම විටම කරන්නේ තමන්ට තොරතුරු ලබා ගත හැකි මූලාශ්‍රයන් තමන් වෙත ළං කර ගැනීමය. එය උපක්‍රමශීලීව සිදු කරන්නට ඔවුහු සමත් වෙති. ඇතැම් විට කම්කරුවන්ගේ කටයුතු පවා ඔවුනට කරන්නට සිදු වේ. ඒ කාර්යයන්ට දේශපාලකයින් අනිසි ලෙස අත දැමීමේ අනිටු විපාක අප දැක තිබේ.
ප්‍රභාකරන් සමඟ උරණ වූ කරුණා අම්මාන් රජයට සහාය දැක්වීමට ඉදිරිපත් වූ අවස්ථාවේ කරුණා අම්මාන් ප්‍රභාකරන්ගෙන් වෙන් කරන හමුදා බුද්ධි මෙහෙයුමේදී හමුදා බුද්ධි අංශය ක්‍රියාත්මක වූයේ රටේ ආරක්ෂාව ගැන සිතාය. එවකට ජනාධිපතිනි චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග මහත්මිය ඒ බුද්ධි මෙහෙයුම් නවත්වන්නට නියෝග කරද්දී හමුදාපතිව සිටි ජෙනරාල් ලයනල් බලගල්ල බුද්ධි අංශවල කාර්යය හා දේශපාලන කාර්යය ගැන ජනාධිපතිනියට කරුණු පැහැදිලි කර දී, එය අත්‍යවශ්‍ය කටයුත්තක් බව වටහා දුන්නේය. ඒ අනුව හමුදා බුද්ධි අංශය විසින් ඒ මෙහෙයුම් අඛණ්ඩව ගෙන යමින් කරුණා අම්මාන් ගල්කිස්සේ ආරක්ෂිතව නවත්වා දෙවනුව එංගලන්තය කරා රැගෙන යනු ලැබීය.
චෝගම් සමුළුව හා බුද්ධි අංශ
එසේම පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය රාජ්‍යනායක සමුළුව (චෝගම්) කොළඹ පැවැත්වෙද්දී යුද හමුදාව වෙනම බුද්ධි මෙහෙයුමක් ක්‍රියාත්මක කළේ කිසිවකු නොදැනය. එයට පැමිණි රාජ්‍ය නායකයන්ගේ ආරක්ෂාව පිණිස ආබාධිත එහෙත් අත්දැකීම් ඇති තුන්සියයක භට පිරිසක් බුද්ධි මෙහෙයුම් සඳහා වෙනම තෝරාගත්තේ අනෙකුත් බුද්ධි අංශවලට අමතරවය. එවකට සමුළුවේ ආරක්ෂාව භාරව සිටි මේජර් ජනරාල් සුමේධ පෙරේරා මාස ගණනාවකට පෙර නව ඒකකය සාදා සමුළුව ආරම්භ වීමට කලකට පෙර ඔවුන් සූපවේදීන්, ආරක්ෂකයන් උද්‍යාන අලංකාර කරන්නන්, කාමර පිරිසුදු කරන්නන් ඇතුළු විවිධ ක්ෂේත්‍රවලට අදාළව හෝටල් තුළ සේවයට යොදවා තිබුණේ ඉතාම රහසිගතවය. මේ ගැන බොහෝ හමුදා නිලධාරීන් පවා දැන සිටියේ නැත.
බුද්ධි මෙහෙයුම්වල රහස්‍යතාව තබා ගැනීම කෙතරම් වටින්නේදයත් වරෙක කුමරන් පත්මනාදන් හෙවත් කේ.පී. මැලේසියාවට ගොස් අත්අඩංගුවට ගැනීමට හා එල්ටීටීඊ ත්‍රස්තවාදීගේ අන්තර්ජාතික ජාලයට අයත් නෞකා සොයන මෙහෙයුමට හමුදා බුද්ධි ප්‍රධානියා මැලේසියාවට ගියේ ව්‍යාජ ගමන් බලපත්‍රයකිනි. ගමන් බලපත්‍රය තිබුණේ වෙනත් අයකුගේ නමකි. එම නිසා හමුදා බුද්ධි ප්‍රධානියා මැලේසියාවට ගියේ එසේ කිසිවකුට නොදැනෙන සේය.
මැලේසියාවේදී සියලු තොරතුරු ඔස්සේ කේ.පී.ගේ නෞකාවත් සොයාගෙන රැගෙන එනතුරු හමුදා බුද්ධි ප්‍රධානියා මැලේසියාවට ගිය බව දැන සිටියේ ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ඇතුළු ඉතා අතළොස්සක් පමණි.
එවන් කාර්යයන් සිදු කරනු ලබන බුද්ධි අංශ නිලධාරියකු පසු කලෙක ව්‍යාජ ගුවන් ගමන් බලපත්‍රයකින් විදෙස්ගත වූ පවසමින් සිරගත කළහොත් සිදු වන්නෙ කුමක්ද? ඒ ලෙසින් බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් අසීමිත අවදානමක් ගෙන ජීවිතය ගැන පවා නොතකා සම්මත ක්‍රමවේදවලින් පරිබාහිරව ගොස් මෙවැනි පරිත්‍යාග කරන්නේ රටේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙනි.
යුද්ධය පැවැති සමයේ ඕමන්ත මුරපොළ අසල සිටි බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් ලෙස කටයුතු කළ අය දකුණේ සිට උතුරට යන ලොරිවල බඩු බෑම හා පැටවීම පවා සිදු කරන ලදී. යුද්ධයේදී විඳි දහදුක් මදිවාට ලොරි රථවල පටවා ගෙන එන ගෝනි බෑමටත් පටවා දීමටත් ඔවුන්ට සිදු විණි. එහෙත් ඒ ජීවත් වීමට ආදායමක් ගෙන එන්නට නොවේ. රට ආරක්ෂා කරන්නටය. තමන් දුක් විඳිමින් මුට්ට කර ගසන ගමන් එහි රියැදුරන්ගේ හා සහායකයින්ගේ කතා බහට හොඳින් ඇහුම් කන් දුන්හ. ඒ අනුව තොරතුරු සපයා ගැනුණි.
බුද්ධි අංශ ගැට කපන්නෝ
එසේම බුලත්විට අලෙවි කරමින් දුම්රියේ බස් රියේ වඩේ විකුණමින් ඔවුහු රට රැකීමට තවත් වෙහෙසක් ගනිති. එහි අවසානය දංගෙඩියට යාම නොවන්නට මේ පනත හරහා ප්‍රතිපාදන සකස් කෙරෙනු ඇත.
ජනාධිපතිවරයා මෙන්ම අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාද නිරතුරුවම රටේ රණවිරුවන් රැක ගැනීමට කටයුතු කරන ලදී. පසුගිය සතියේද දහසක් කාර්යයන් තිබියදී අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ත්‍රිකුණාමලයට ගොස් පියාසර නිලධාරීන්ගේ විසිර යෑමට සහභාගි වූයේද එහෙයිනි. බුද්ධි අංශ පණ ගන්වන අතරම ජාතික ආරක්ෂාවට තර්ජනයක් වන, වැඩි වන සයිබර් අපරාධ ගැටලු කඩිනමින් විසඳීම සඳහා ජාතික සයිබර් ආරක්ෂණ උපායමාර්ගය යටතේ නව නීති ඉදිරියේදී හඳුන්වාදීමටද මේ වන විට පියවර ගෙන ඇත.
ආරක්ෂක ලේකම් වරයා විසින් මේ වන විටත් යෝජිත සයිබර් ආරක්ෂණ පනත කෙටුම්පත් සකස් කර අවසන් කරන ලෙස ශ්‍රී ලංකා පරිගණක හදිසි ප්‍රතිචාර දැක්වීමේ සංසදයේ (SLCERT) නිලධාරීන්ට උපදෙස් දී තිබේ. එමගින් සයිබර් ආරක්ෂණ තර්ජන හා සිදුවීම් කාර්යක්ෂම ලෙස වැළැක්වීම සහ කළමනාකරණය කිරීම මෙන්ම තීරණාත්මක තොරතුරු ආරක්ෂා කිරීම සඳහා පුළුල් රාමුවක් ස්ථාපිත කරනු ඇත. ඒ සම්බන්ධ විශේෂ සාකච්ඡාවක් පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා (22) ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේදී පැවැති අතර ඒ සඳහා තොරතුරු හා සන්නිවේදන තාක්‍ෂණ අමාත්‍යාංශයේ අතිරේක ලේකම් වරුණ ධනපාල, ශ්‍රී ලංකා පරිගණක හදිසි ප්‍රතිචාර දැක්වීමේ සංසදය ආයතනයේ (SLCERT) ප්‍රධාන විධායක නිලධාරී ලාල් ඩයස්, ශ්‍රී ලංකා පරිගණක හදිසි ප්‍රතිචාර දැක්වීමේ සංසදය ආයතනයේ (SLCERT) අධ්‍යක්ෂ ප්‍රතිපත්ති ආචාර්ය කණිෂ්ක කරුණාසේන, මෙහෙයුම් ප්‍රධානී රෝහණ පල්ලියගුරු සහ කමිටු සාමාජික මනෝරි උනම්බුව යන අය අවස්ථාවට සහභාගී වූහ.
බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් ආරක්ෂා කරමින් රට රැකීමේ මේ පනත ක්‍රියාත්මක කිරීමට ගත් වෑයම අගය කළ යුතුය. දේශපාලකයාට පවා සිටින්නට රටක් ඉතිරිව තිබිය යුතු බව අවබෝධ කරගත යුතුය. මේ පනත ඒ දැන ගැනීමේ විශේෂිත පියවරකි.
